Ik krijg wel vaker vragen voor een interview, vaak zijn het studenten of scholieren die een project moeten maken over het onderwerp klimaatverandering of problemen in de wereld en ik vind het een hele eer dat ze mij dan een berichtje sturen. Ik ga daar ook graag op in omdat ik het super tof vindt dat er nu zoveel aandacht aan wordt besteed. Dit interview kon niet middels een call plaats vinden omdat ik ziek was, dus schreef ik de antwoorden voor ze uit. En toen ik zo bezig was met de antwoorden dacht ik, dit mogen veel meer mensen lezen! Wellicht hebben anderen er ook iets aan.
Het gaat echt over een stukje mindset rondom duurzaam leven. Geen praktische tips, geen quick fixen, maar hoe ga je om met het feit dat we op een opwarmende planeet leven en er nog heel veel mensen met oogkleppen op leven. Ik ben heel benieuwd wat je van dit interview vindt, en als je nog aanvullende vragen hebt, laat het vooral weten ik vind het heel leuk om mee te denken!
Ik heb al het een en ander gezien op je Instagram en ik kon daaruit afleiden dat je al heel milieubewust ben en zo duurzaam mogelijk probeert te leven, maar wat doe je precies voor het klimaat? Wat doe je aan duurzaamheid (zoals minder vlees eten, recyclen etc.)?
Ik eet 98% van de tijd veganistisch, de overige twee procent vegetarisch. Ik heb geen auto, ga met de trein op vakantie als het binnen Europa is (nooit het vliegtuig), ik scheid mijn afval, gebruik zero waste producten in de badkamer, eet mijn restjes op (minder voedselverspilling), zet de verwarming niet te hoog, stem op groene partijen, koop mijn kleding tweedehands of van duurzame merken, geef tweedehands cadeau’s of ervaringen. Gebruik alleen natuurlijke en vegan make-up, probeer zo lang mogelijk met al mijn kleding en spullen te doen. Ik ben bezig met minimaliseren in huis, veel verkoop ik via marktplaats of vinted.
Daarnaast geef ik workshops en lezingen over duurzamer leven, schrijf blogs over duurzaamheid om andere te inspireren en deel positief klimaatnieuws in mijn nieuwsbrief Happy Times. Het klinkt allemaal misschien heel overweldigend of als heel veel, maar het is in de afgelopen 3-4 jaar gegroeid. Elke keer als ik er klaar voor was pakte ik een nieuw stukje aan en zo is mijn lifestyle steeds duurzamer geworden. Het is geen rocket-science. Het zijn kleine stapjes die uiteindelijk een groot geheel vormen.
Heb je vanuit school en of huis in je jongere jaren veel meegekregen over klimaatverandering en duurzaamheid of is dat later vanuit je zelf gekomen en heb je vooral zelf initiatief genomen om er onderzoek naar te doen?
Mijn ouders zijn hele bewuste mensen. Mijn moeder is heel sociaal-maatschappelijk betrokken met de wereld en vind gelijkheid heel belangrijk en laat dat ook zien. Papa is echt een natuurliefhebber en sportman. Ik heb een beetje van beide meegekregen in combinatie met mijn eigen nieuwsgierigheid naar de complexiteit van dit nog veel te weinig besproken probleem. Op school kreeg ik er niet veel over mee en op het nieuws ook niet, dat vind ik schandalig. Daarom zet ik mij nu elke dag in voor het delen van meer informatie en tips.
Wat weet je allemaal over de vervuiling waar grote bedrijven (als Shell en Tata Steel) voor verantwoordelijk zijn en wat vind je hiervan?
Als het om dit soort bedrijven gaat weet ik dat ze grote vervuilers zijn. ook weet ik dat we VOLLEDIG afhankelijk zijn van bedrijven als deze, dus ze kunnen niet in een keer stoppen. Wel MOETEN deze bedrijven gaan verduurzamen en verbeteren en dat kan zeker sneller. Maar toch ben ik niet tegen deze bedrijven. Ik vind dat we elkaar moeten blijven aanmoedigen om goede groene stappen te zetten en uiteindelijk moeten we met zijn alle dit klimaat probleem oplossen, daar hebben we bedrijven als deze bij nodig. Niet vingertje wijzen wie het meeste uitstoot, maar aanmoedigen om samen groenere keuzes te maken.
Wat vind je dat er gedaan moet worden op dit gebied? Wat zou je willen zien qua verandering?
Over het algemeen zou ik als verandering willen zien dat we als maatschappij meer bewustere keuzes gaan maken. Uiteindelijk zijn alle top-mensen bij grote bedrijven zoals Shell ook gewoon mensen en als zij privé duurzaamheid belangrijk vinden als mens (omdat ze bijvoorbeeld de planeet leefbaar willen achterlaten voor (hun) kinderen) dan zullen ze dat ook doorvoeren op hun werk.
We moeten mensen aanspreken als mensen in plaats van bedrijven en overheden als de duivels te zien. Uiteindelijk maken bedrijven wat mensen willen kopen en doen politieke partijen waar wij voor stemmen. Dus als wij, de mens, veranderd, veranderen hele systemen. Daarnaast is het wel heel belangrijk dat we nu nu, liever gister dan vandaag, geld en tijd beschikbaar stellen aan gebieden die nu al worden getroffen door klimaatverandering zoals het mondiale zuiden. Daar moeten grote campagnes voor komen om bewustwording te creëren en ik vind dat we eigenlijk allemaal minimaal 10% van ons inkomen moeten doneren aan doelen om meer gelijkheid, biodiversiteit en eerlijkheid in de wereld te creëren.
Je doet zelf natuurlijk best veel voor het klimaat. Je zet je actief in voor het milieu en je bent erg bewust. Voel je je soms niet gedemotiveerd om zo duurzaam te leven zoals je nu doet, vooral ook in je achterhoofd houdende dat bedrijven heel weinig beperkt worden in oa hun uitstoot en daardoor ongereguleerd doorgaan met vervuilen?
Ik zal altijd gemotiveerd blijven omdat het voor mij geen kwestie van ‘moeten’ is. Ik voel van binnen heel sterk dat ik er zelf alles aan wil hebben gedaan om deze planeet leefbaar te houden voor komende generaties. En heel eerlijk als we niet nu allemaal ons stinkende best gaan doen voor een duurzame planeet, dan ben ik er nog als het allemaal verwoest wordt. Ik vind het geen ‘motivatie’ kwestie maar letterlijk een kwestie van leven of dood.
Ondanks dat ik het nu nog niet voel, kan ik goed vooruit denken en inschatten dat we met zijn alle echt volledig de verkeerde kant op gaan. Dan kan ik boos of verdrietig worden dat anderen (bedrijven) niet (zo snel) mee gaan. Of ik kan zelf alles op alles zetten om mijzelf, anderen en bedrijven een steuntje in de rug te geven goede keuzes te laten maken. Zo lang we met een vingertje blijven wijzen naar anderen, gaat niemand iets doen.
Er moeten mensen zijn die het goede voorbeeld geven, die aan de slag gaan en die hun verantwoordelijkheid pakken. Het hoeft niet perfect, maar het moet wel NU gebeuren met alle middelen die je hebt. En ja, dat is niet altijd leuk en dat gaat gepaard met inleveren op bepaalde vlakken op sommige momenten. Maar we staan letterlijk op het punt uit te sterven als soort en ik wil dat niet op mijn geweten hebben.