Happy Times Magazine is een platform voor wereldverbeteraars en duurzaamheidsstrijders. En de grap is: die zit in ieder van ons! Daarom vinden we het fantastisch dat jij je verhaal met ons wilt delen. We laten verschillende mensen aan het woord over hoe zij het aanpakken, waar ze mee strugglen en natuurlijk hoe zij een positieve impact maken. Vandaag aan het woord: Kirsten van Wild Hearts Homestead. Ze heeft een regeneratieve farm in Italië en maakt haar eigen duurzame olijfolie.
Laat ik mijn verhaal in het midden beginnen, omdat daar alles veranderde. Alsof het hele universum samenbalde en toen tot ontploffing kwam in mijn hart. Ineens wist ik, er is maar een manier waarop ik alles anders kan doen. En dat is door weg te gaan. Om alles, echt alles, achter te laten en weg te gaan.
Ik ben Kirsten Dashorst, 41 jaar, en terwijl ik dit schrijf, zit ik met mijn laptop op een heuvel op Sicilië. De zon schijnt op mijn gezicht, ik kijk uit over de zee, omringd door niets dan natuur en een off grid huisje. Mijn bijnaam is Nature Gyspy, een naam die ik heb verkregen door mijn grote passie voor alles wat met natuur te maken heeft en mijn liefde voor reizen. Momenteel bevind ik me in het metaforische oog van de storm. Het is rustig en stil. De weg naar dit moment was lang en ja, stormachtig. En binnenkort zal de wind weer opsteken. Het verschil is dat ik dit keer zelf de richting intensiteit bepaal. Maar laten we teruggaan naar het moment dat alles veranderde.
Drie jaar geleden stond ik op het punt om een hele belangrijke beslissing te nemen. Ik was van plan om een patisserie winkel te openen in Amsterdam. Mijn bedrijf deed het ontzettend goed en ik had investeerders gevonden die me wilden helpen om de volgende stap te zetten in mijn ondernemersschap. “Fantastisch”, zei ik steeds hardop tegen mezelf en mijn omgeving. Het was tenslotte een droom die werkelijkheid werd. Dus waarom voelde het dan diep van binnen alsnog niet goed?
Lees ook: Een blond biertje met de kruidige smaak van natuurherstel
Op mijn zakelijke succes na liep mijn leven totaal niet zoals ik wilde. Ik vond het extreem moeilijk om balans te vinden tussen werk en vrije tijd. Ik had geen eigen woning en voelde me daardoor nergens echt thuis. Ik was vaak verdrietig en angstig, en iedere keer als ik met een angstaanval onder de dekens verstopt zat, beeldde ik me in dat ik ergens anders was. Een eigen plekje, midden in de natuur waar de zon altijd schijnt. Mijn eigen kleine huisje waar ik mijn eigen eten kon verbouwen en heel veel dieren kon houden.
Op een dag kwam de druppel die mijn emmer deed overlopen. Ik was bezig met de voorbereidingen voor een catering opdracht in Madrid, waar we later die week met een team per auto naartoe zouden gaan. Een simpele ruzie met iemand van wie ik heel veel hou, deed me beseffen hoe ontzettend ongelukkig ik was. Hoe gevangen ik me voelde in mijn leven. Op dat moment zag ik mijn toekomst helder voor me: donker en ongelukkig. En ik besloot daar, op dat moment, midden in de keuken, dat de enige manier om een andere toekomst voor mezelf te creëren was door weg te gaan. Ik pakte een rugzak vol met spullen en gooide die in mijn autootje. Ik deelde mijn gedachten en gevoelens met mijn familie en beste vriendin en de volgende ochtend, voor zonsopkomst, was ik vertrokken. De zon achterna, op zoek naar een groener en gezonder leven.
Wordt vervolgd….
Liefs,
Kirsten, Nature Gypsy
Wild Hearts Homestead